Kitap hakkında: 2008 / Anılara inanırsanız, Wehrmacht'ın İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcındaki “Aşil topuğu”, tanksavar savunmasıydı. O zamanın ana Alman tanksavar silahı Pak-36'nın aşağılayıcı Anklopfgerät (“çırpıcı”) takma adını alması boşuna değildi - 1941'de en yeni Sovyet tanklarıyla savaşta neredeyse işe yaramazdı, "otuz dört" zırhı ve özellikle de KV, yakın mesafeden bile zamanla durum daha iyiye doğru değişti ve 1943'te gerçek bir "tank karşıtı devrim" gerçekleşti - ilk Alman piyadesi oldu. Yakın mesafeden herhangi bir düşman zırhlı aracıyla etkili bir şekilde savaşabilecek bireysel silahlar almak Savaşın sonunda, Alman roket güdümlü el bombası fırlatıcıları kümülatif mermileri ateşledi - “faust kartuşları”, “ofenrors”, “panzerschrecks” - en kötüsüne dönüştü. Hitler karşıtı koalisyonun tank ekiplerinin kabusu. Yakın dövüşte, Faustpatron'la Hitler Gençliği'nden korkmuş bir çocuk ya da el sıkışan Panzerschreck'le Volkssturm'dan yaşlı bir adam, deneyimli Kaplan ve Panter mürettebatından çok daha tehlikeliydi. Şehir savaşlarında Sovyet tank birimleri Faustniklerden büyük kayıplar aldı. Yani Budapeşte'deydi, yani Breslau ve Berlin'deydi…